China (PRC) : Cultural Revolution

จีน (พีอาร์ซี) : การปฎิวัติทางวัฒนธรรม

ชื่อของการปฏิวัติที่สานุศิษย์ของเหมาเจ๋อตงตั้งให้แก่การต่อสู้ของพวกเขาในช่วงทศวรรษปี 1960 ต่อลัทธิแก้และต่อการทรยศต่อแนวทางการปฎิวัติ ในทัศนะของพวกลัทธิเหมานั้นการปฎิวัติทางวัฒนธรรมเป็นกระบวนการของชนชั้นกรรมาชีพที่ต่อต้านการฟื้นฟูระบบทุนนิยมและวัตถุนิยมในรูปแบบของตะวันตกหรือของโซเวียต การต่อสู้ที่มีอยู่อย่างต่อเนื่องถือว่ามีความจำเป็นเพราะว่าการขัดขืนของฝ่ายนายทุนจะเพิ่มทวีมากยิ่งขึ้นเมื่อใกล้จะถึงจุดจบ

ความสำคัญ ในการปฎิวัติทางด้านวัฒนธรรมนั้น การต่อสู้แย่งชิงอำนาจที่แท้จริงมิใช่เป็นการต่อสู้ระหว่างลัทธิคอมมิวนิสต์กับลัทธินายทุน แต่เป็นการต่อสู้ระหว่างพวกปฏิกิริยาหัวเก่ากับพวกข้ารัฐการและพวกนักวิชาการรุ่นใหม่ การต่อสู้กันครั้งนี้เป็นการต่อสู้ระหว่างพวกที่มีจิตใจยึดมั่นในทางปฎิวัติกับพวกที่ยึดหลักการสร้างชาติ การต่อสู้ระหว่างพลังขัดแย้งทั้งสองฝ่ายนี้ได้สร้างความแตกแยกให้แก่สังคมจีน โดยที่ฝ่ายผู้นำเก่าไม่สามารถพึ่งพาอาศัยความจงรักภักดีของพรรค ของรัฐและของข้ารัฐการฝ่ายทหารได้ จึงได้หันเข้าหามวลชนที่เรียกว่าผู้พิทักษ์แดงเพื่อช่วยให้ได้กลับมายืนหยัดเป็นผู้นำได้เหมือนเดิม วัตถุประสงค์ขั้นสุดท้ายของลัทธิคอมมิวนิสต์ ซึ่งได้แก่ การเปลี่ยนแปลงธรรมชาติของมนุษย์เพื่อให้สามารถสร้าง “มนุษย์คอมมิวนิสต์ใหม่” ได้ถูกใช้เป็นแรงบันดาลใจสำหรับการปฎิวัติทางวัฒนธรรมนี้